Duszpasterze

Proboszcz:

Ks. prałat mgr lic. Zbigniew Wiatrek
Urodził się w 1959 r. we Włostowie. Liceum Ogólnokształcące ukończył w 1978 r. w Opatowie. Po odbyciu studiów seminaryjnych w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu (1978-1984), dnia 19 maja 1984 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk JE Bp. Edwarda Materskiego. W 1985 roku przedstawił na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL) pracę magisterską z teologii pt. „Moralne aspekty medycyny w pismach prof. Tadeusza Kielanowskiego.” Ukończył Instytut Pastoralny na Wydziale Teologii KUL.
Jako wikariusz posługiwał w Radomiu w parafii św. Brata Alberta Chmielowskiego (1984-1986).
Był proboszczem na placówce misyjnej w Mulungushi Mission w Zambii (1987-1988), na placówce Misji Katolickiej Anglii i Walii w Cheltenham-Gloucester-Stroud (1989-1993) oraz w Leicester (1993-1995). Następnie był proboszczem w par. Wszechświęte (1995) oraz w parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Ostrowcu Świętokrzyskim (1996-2005). W tym ostatnim miejscu dzięki jego wysiłkom powstało Diecezjalne Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Od 2005 roku jest proboszczem w parafii Najświętszej Maryi Panny Saletyńskiej w Ostrowcu Św. ustanowionej przez JE Bp. Krzysztofa Nitkiewicza jako Diecezjalne Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej. Jako proboszcz kontynuuje inwestycje przy parafialnej świątyni, w której prace artystyczne wykonywała pracownia prof. Czesława Dźwigaja z Krakowa.

Wikariusze:

Ks. mgr Mariusz Wieleba (od lipca 2024)
Pochodzi z Janowa Lubelskiego (diec. sandomierska). Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu w latach 2003-2009 uzyskując tytuł zawodowy magistra teologii na Wydziale Teologii KUL. Święcenia kapłańskie przyjął w bazylice katedralnej w Sandomierzu w dniu 30 maja 2009 roku z rąk JE Bp. Edwarda Frankowskiego – ówczesnego administratora diecezji sandomierskiej, obecnie emerytowanego biskupa pomocniczego. W trakcie swojej dotychczasowej pracy duszpasterskiej pełnił posługę kapłańską jako wikariusz m.in. w Sanktuarium św. Józefa Opiekuna Rodzin w Nisku, par. św. Michała Archanioła w Ostrowcu Świętokrzyskim oraz par. św. Barbary w Staszowie, a w ostatnich latach także w parafii św. Wojciecha Biskupa i Męczennika w Gawłuszowicach (2021-2024).

Ks. mgr Krzysztof Kwiatkowski (od lipca 2024)
Pochodzi z parafii Trześń. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu w latach 2003-2009 uzyskując tytuł zawodowy magistra teologii na Wydziale Teologii KUL. Święcenia kapłańskie przyjął w bazylice katedralnej w Sandomierzu w dniu 30 maja 2009 roku z rąk JE Bp. Edwarda Frankowskiego – ówczesnego administratora diecezji sandomierskiej, obecnie emerytowanego biskupa pomocniczego. Przez kilka lat pełnił funkcję moderatora diecezjalnego Ruchu Światło-Życie w Diecezji Sandomierskiej. W trakcie kolejnych lat pracy duszpasterskiej posługiwał jako wikariusz m.in. w parafii katedralnej w Sandomierzu, w parafii Miłosierdzia Bożego w Ostrowcu Świętokrzyskim oraz ostatnio w parafii Włostów. Od wielu lat jest w diecezji sandomierskiej animatorem turnusów wakacyjnych dla młodzieży oazowej – są to około dwutygodniowe wyjazdy rekolekcyjne dla młodych ludzi zrzeszonych wokół wartości i inicjatyw Ruchu Światło-Życie.

Ks. mgr lic. Paweł Surowiec (od marca 2023)
Urodził się w 1990 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim. W latach 2009-2011 studiował na Politechnice Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu w latach 2011-2017 uzyskując tytuł zawodowy magistra teologii na Wydziale Teologii KUL. 19 czerwca 2017 roku w sandomierskiej bazylice katedralnej przyjął święcenia kapłańskie z rąk JE Bp. Krzysztofa Nitkiewicza. Posługiwał jako wikariusz w par. św. Jana Chrzciciela – Sanktuarium MB Janowskiej w Janowie Lubelskim (2017-2021) oraz w par. Wierzchowiska (2021-2023), ponadto w latach 2017-2022 jako duszpasterz Głuchych i tłumacz języka migowego. W październiku 2020 roku podjął studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II, uzyskując w czerwcu 2022 roku licencjat kościelny z ekumenizmu. Od 01.10.2021 jest doktorantem Szkoły Doktorskiej KUL w dyscyplinie nauki teologiczne przygotowując dysertację, której obrona zaplanowana jest w 2025 r. Od lutego 2022 r. jest delegatem ds. ekumenizmu w diecezji sandomierskiej.

Poprzedni wikariusze:

Ks. Mateusz Woszczyna (od 01.07.2020 do 30.06.2024)
Urodził się w 1980 roku w Kolbuszowej. Jego rodzinna parafia to Wola Raniżowska. Wychowywał się pośród czworga rodzeństwa, dwóch braci i sióstr, spośród których Pan Bóg już wcześniej powołał na swoją służbę starszą z sióstr Marię do Zgromadzenia Służebniczek Najświętszej Maryi Panny. Cztery lata po tym powołaniu sam postanowił wstąpić na drogę kapłańską przez rozpoczęcie studiów teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu. Lata formacji zaowocowały wewnętrzną decyzją o przyjęciu święceń diakonatu w dniu 8 maja 2004 roku i w konsekwencji święceń kapłańskich, które przyjął z rąk Bp. Mariana Zimałka 28 maja 2005 roku. Następnego dnia sprawował Mszę prymicyjną w rodzinnej miejscowości. Miesiąc później decyzją Bp. Andrzeja Dzięgi został skierowany na swoją pierwszą placówkę duszpasterską w Dzwoli gdzie pracował do 2007 roku. Był wikariuszem m.in. w Klimontowie. W tutejszej parafii był również nauczycielem religii w LO nr III im. Wł. Broniewskiego.
Od 01.07.2024 pełni funkcję wikariusza w par. Podwyższenia Krzyża w Nowej Dębie.

Poprzedni proboszczowie:

Ks. Izydor Papier (prob. 1947-1958)

Urodził się 27 kwietnia 1910 r. w Janinie koło Buska w diecezji Kieleckiej. Szkołę podstawową ukończył w Janinie, a Gimnazjum w Stopnicy. Po maturze wstąpił do Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1936 r.
Jako wikariusz pracował w Lipie, Krępie Kościelnej i w parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Ostrowcu Świętokrzyskim, skąd dnia 10 lipca 1947 r. został skierowany na pierwsze probostwo do parafii Najświętszej Maryi Panny Saletyńskiej. Przed nim parafią kierowali księża ze Zgromadzenia Misjonarzy Saletynów.
Ks. proboszcz Izydor Papier był gorliwym kapłanem. Mieszkał w spartańskich warunkach. Nigdy nie narzekał, zawsze uśmiechnięty i pogodny. Parafianie nazywali go „nasz Papierek”. Dokonał wykończenia i wystroju kaplicy oraz wybudował plebanię z drewna sosnowego.

Ks. Jan Bania (prob. 1958-1963)

Urodził się 21 grudnia 1912 r. w Solcu nad Wisłą, w diecezji Radomskiej. Początkową naukę pobierał w miejscowej szkole, a po V – klasie wstąpił do gimnazjum księży Pallotynów na Kopcu k. Wadowic, gdzie ukończył 6 klas. W 1932 r. został przyjęty do Niższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie otrzymał 11 czerwca 1939 r. z rąk bpa Jana Kantego Lorka.
Pracę kapłańską rozpoczął na wikariacie w Suchej i mimo czasu II wojny światowej gorliwie i owocnie pracował tak w Suchej jak i w następujących po sobie wikariatach: w Odrowążu, Krępie Kościelnej i Zwoleniu.
Po wojnie na wezwanie ks. Kardynała Augusta Hlonda a także dla poratowania zdrowia, objął placówkę duszpasterską w Archidiecezji Wrocławskiej – Gryfogórę, potem Żarów; pracował tam ofiarnie obsługując cztery kościoły.
W 1951 r. wrócił do swojej Diecezji i objął administrację parafii – Sanktuarium Cierniem Ukoronowanego Pana Jezusa w Wielkiej Woli.
W r. 1958 został przeniesiony do parafii Matki Bożej Saletyńskiej w Ostrowcu Św., gdzie rozpoczął budowę dolnego kościoła. Proboszczem tej parafii był do roku 1963. Następną placówką była parafia św. Józefa w Skarżysku Kamiennej. W 1966 Władza Diecezjalna przeniosła go do Jedlni-Letniska, gdzie rozpoczęto budowę nowej plebanii. Po pięciu łatach gorliwej pracy – na swoje życzenie, otrzymał probostwo w rodzinnej parafii w Solcu n. Wisłą. W latach 1979-1982 duszpasterzował w Miedzierzy, a następnie w Domu Księży Emerytów.
Zmarł 16 listopada 1987 r. Pochowany w Solcu n. Wisłą.

Ks. Józef Giżycki (prob. 1963-1967)

Urodził się 15 lutego 1909 r. we wsi Osowie, parafii Goryń w diecezji Radomskiej. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Goryniu i Bartodziejach. Szkołę średnią rozpoczął w Radomiu, w gimnazjum im. Jana Kochanowskiego, a ukończył i świadectwo dojrzałości otrzymał w gimnazjum Kurii Diecezjalnej w Sandomierzu w r. 1930.
W tymże roku wstąpił do Sandomierskiego Seminarium Duchownego, które ukończył i przyjął święcenia kapłańskie 2 czerwca 1935 r. z rąk ks. bpa Pawła Kubickiego. W charakterze prefekta szkół podstawowych pracował kolejno w Ożarowie, Radomiu i w Pionkach. W 1945 r. powrócił do Radomia na stanowisko prefekta szkół średnich i zawodowych. W tym czasie był też kapelanem przy kaplicy Św. Rodziny.
Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim ukończył studia z pedagogiki i otrzymał tytuł magistra. W 1962 r. został mianowany proboszczem w Wierzbicy, gdzie w czasie zamieszania doznał niemałych przykrości.
W latach 1963-1967 był proboszczem Najświętszej Maryi Panny w Ostrowcu Św. Troszczył się o wyposażenie podziemnego kościoła, sprawił 2 boczne ołtarze, będące dziełem artystów rzeźbiarzy z Tarnowa.
W 1967 r. został przeniesiony na stanowisko proboszcza do Pionek, otrzymał nominację na dziekana dekanatu pionkowskiego, a w 1976 r. został odznaczony godnością kanonika honorowego Kapituły Kolegiaty Opatowskiej.
Zmarł 10 kwietnia 1978 r. w Pionkach. Ciało śp. ks. kan. J. Giżyckiego zostało złożone w grobie na parafialnym cmentarzu w Pionkach.

Ks. Tadeusz Michalski (prob. 1967-1971)

Urodził się 24 listopada 1916 r. we wsi Kulany, parafia Wieczfnia, diecezja płocka. Uczęszczał najpierw do miejscowej szkoły podstawowej, a następnie w Klimontowie, gdzie po wczesnej śmierci matki przebywał pod opieką wujostwa. Gimnazjum ukończył w Sandomierzu.
Po krótkim pobycie w Seminarium Archidiecezjalnym w Wilnie, w 1938 r. wstąpił do Sandomierskiego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął 7 maja 1944 r. z rąk ks. bpa Jana Kantego Lorka.
Przez kilka tygodni pracował jako wikariusz w Mniszku. Od 1945 r. został przeniesiony do Ostrowca Św., gdzie pełnił obowiązki prefekta i wikariusza. W 1956 rozpoczął pracę wikariusza parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Skarżysku-Kamiennej. Rok pracował w Kurii Biskupiej Gdańskiej. W 1963 roku objął stanowisko proboszcza w Bogorii. W 1966 r. wyjechał do rodziny przebywającej w Chicago, tam pomagał w pracy duszpasterskiej w parafii Św. Michała.
W styczniu 1967 r. został mianowany proboszczem par. Najświętszej Maryi Panny Saletyńskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim. Na tym stanowisku trwał do końca życia. Był diecezjalnym referentem duszpasterstwa nauczycieli.
Zmarł nagle na serce w Częstochowie 1 czerwca 1971 r. Pochowany w rodzinnej parafii Wieczfnia w diecezji płockiej.

Ks. Stanisław Maliński (prob. 1971-1977)

Urodził się 16 września 1914 r. w Jaraczewie, pow. jarociński, archidiecezja poznańska. W rodzinnej wiosce uczęszczał do szkoły podstawowej trzy lata, a później przez 8 lat dojeżdżał do Państwowego Gimnazjum Klasycznego w Jarocinie.
Po złożeniu egzaminu maturalnego w 1932 r. został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. 6 czerwca 1937 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. Biskupa Jana Kantego Lorka.
Jako kapłan ks. Stanisław Maliński pracował w parafii Wszystkich Świętych w Starachowicach. W listopadzie 1948 ks. Maliński został przeniesiony na stanowisko wikariusza par. Św. Michała w Ostrowcu, a po roku do parafii Opieki N.M.P. w Radomiu.
W czerwcu 1955 r. ks. St. Maliński został mianowany administratorem parafii Skarżysko Kościelne. W 1969 r. ks. Biskup Piotr Gołębiowski powierzył mu funkcję diecezjalnego duszpasterza mężczyzn.
W lipcu 1971 r. ks. Stanisław Maliński objął parafię N.M.P. Saletyńskiej w Ostrowcu Św. Od początku czynił usilne starania o zezwolenie na kontynuację budowy kościoła. Ogrodził plac kościelny.
Zmarł 7 grudnia 1976 r. Pogrzeb odbył się 10 grudnia na cmentarzu przy ul. Długiej w Ostrowcu Św. Obrzędom pogrzebowym przewodniczył ks. Biskup P. Gołębiowski.

Ks. Bogusław Piątek (prob. 1977-1984)

Urodził się 27 listopada 1930 r. w Kowalkowie, diecezja radomska. Szkołę podstawową ukończył w Kowalkowie, a następnie uczęszczał do gimnazjum Jana Kochanowskiego w Radomiu. W 1947 r. wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 maja 1955r. z rąk ks. bpa Jana Kantego Lorka.
Po święceniach ks. Piątek został skierowany do pracy duszpasterskiej w Radomiu na Borkach. W r. 1958 przeszedł do Chlewisk, gdzie był napiętnowany przez władze wojewódzkie za kazanie w obronie krzyży w szkołach. W r. 1959 otrzymał nominację na rektora kościoła św. Józefa w Kozienicach i prefekta szkół. Kolejno pracował w parafii Świętej Trójcy w Starachowicach, w Wierzbicy i w Kunicach. W r. 1963 pracował jako wikariusz w parafii farnej w Radomiu. Następnie został proboszczem w Czyżowie Szlacheckim.
W r. 1973 przeszedł ks. Piątek na probostwo w Beszowej, a w 1977 objął (po śmierci ks. St. Malińskiego) parafię NMP na Piaskach. Wybudował górny kościół i plebanię. Ostatnią placówkę w Potworowie objął w r. 1984.
Ks. Bogusław Piątek zmarł nagle na zawał serca 17 lutego 1986. Nabożeństwo pogrzebowe odbyło się w miejscowej świątyni parafialnej 20 Iutego. Mszy św. pogrzebowej w koncelebrze 40 kapłanów przewodniczył Bp Walenty Wójcik. Przybyły autokarami delegacje parafian z Czyżowa i Ostrowca Św. Ciało ks. Bogusława Piątka złożono na cmentarzu w rodzinnej parafii.

Ks. infułat Roman Chwałek (prob. 1984-1992)

Urodził się 12 kwietnia 1935 r. w Woli Baranowskiej, parafia w miejscu. Liceum Ogólnokształcące ukończył w 1953 r. w Sandomierzu. Po odbyciu studiów seminaryjnych w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu (1953-1958), dnia 15 czerwca 1958 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Jana Kantego Lorka.
Jako wikariusz pracował w Bliżynie (1958-1962), Mircu (1962-1963), w Ostrowcu Św. w parafii Najświętszego Serca Jezusowego (1963-1966), w Pion¬kach w parafii św. Barbary (1966-1968), w Siennie (1968-1971) i Radomiu w parafii Najświętszego Serca Jezusowego (1971-1974).
Proboszczem był w Końskich – Nieświń (1974-1975), w parafii Nadolna (1975-1980), w Potworowie (1980-1984) i Ostrowcu Św. w parafii Najświętszej Maryi Panny Saletyńskiej (1984-1992).
Jest pracownikiem Kurii Diecezjalnej od r. 1992. Został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Radomiu (1988), kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej w Sandomierzu (1993), kapelanem honorowym Jego Świątobliwości (1995).

Ks. prałat Stefan Wilk (prob. 1992-2005)

Urodził się 16 grudnia 1929 r. w Brzezinkach Nowych, parafia Tczów, diecezja radomska. Liceum Ogólnokształcące ukończył w 1949 r. w Sandomierzu.
Po odbyciu studiów seminaryjnych w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu (1949-1954), dnia 30 maja 1954 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Jana Kantego Lorka.
Jako wikariusz pracował w Ostrowcu Św., w parafii NMP Saletyńskiej (1954-1955), w Skarżysku Kamiennej (1955-1958), w Łagowie (1958-1959), w Koprzywnicy (1959-1961) i Policznie (1961-1963).
Proboszczem był w Łęgonicach Małych (1963-1973), we Włostowie (1973-1992). W latach 1992-2005 był proboszczem w Ostrowcu Św. w par. Najświętszej Maryi Panny Saletyńskiej (1992-2005). Przeprowadził w tej parafii wiele prac przy uposażaniu kościoła, m. in. dokończył zakładanie posadzki marmurowej w świątyni, zakupił ławki, figury i żyrandole. Staraniem ks. prałata firma p. Furdyny, artysty krakowskiej ASP wykonała witraże.
Zmarł 13 sierpnia 2015r. Ciało Ks. prałata Stefana Wilka spoczywa na Cmentarzu Komunalnym w Ostrowcu Świętokrzyskim.